Günaydın!

      İlk yazım çok heyecanlıyım!


      Burası benim için bir içimi dökme sayfası olacak. her zaman yazmaya niyetlenip ama ikinci gün asla yazamadığım bir günlük gibi, belki bilmiyorum. heves olmaz umarım. gerçi o kadar doluyum ki şu günlerde sanmıyorum heves gibi geçici olacağını. öfke, acı, merhamet, sevgi ve aşkın altında eziliyorum.

      Hırslarıma yeniliyorum ve aşk acısının verdiği öfkeyle yanlış kararlar alıyorum. Canım yanıyor ve canlar yakıyorum. pişmanlık duymuyor sonra kendi acımı hissettiğimde merhametim dile geliyor. öyle boktan şeyler. acaba blogun adı bir platoniğin günlüğü mü olmalıydı !